7 Tips Om Manipulatief Gedrag In (Sociale) Relaties Te Stoppen

Bij manipulatief gedrag staat bedrog centraal. Mensen die erg manipulatief zijn, zijn eigenlijk experts in het spel van bedrog en in combinatie met de algemene kilheid die ze (vaak) hebben zijn ze genadeloos.

Mensen die veel manipuleren zien mensen dan vaak ook niet als levende wezens, maar eerder als een middel om bij een doel te komen.

Dat betekent vaak ook dat als ze eenmaal op hun 'bestemming' zijn aangekomen, ze zeker niet twee keer na zullen denken om jou langs de kant van de weg achter te laten.

Het ergste is nog dat ze het soms nog zo willen spelen dat jíj degene bent die schuldig is en zij het slachtoffer. Dat is het verraderlijke met mensen met manipulatief gedrag.

Wat je op het punt staat om te leren: 

  • Wat manipulatief gedrag is
  • De oorzaken en een aantal voorbeelden waarin je je misschien wel zult herkennen
  • 7 praktische tips om manipulatief gedrag te stoppen

Wat is manipulatief gedrag?

Manipulatie kan op veel verschillende manieren en vele verschillende trucs worden gebruikt. Dat is ook meteen het ingewikkelde aan manipulatie; je hebt niet eens door dat het gebeurd todat het te laat is.

Van kleine dingetjes van er op staan dat jij naar hun kantoor komt of je overrompelen en meteen een keuze laten maken, ook dat hoort bij manipulatie. Dit sluit ook meteen aan op één van de andere belangrijke delen van manipulatief gedrag: intimidatie.

Manipulators intimideren en kleineren graag, omdat het ze in hun machtspositie brengt en ze boven anderen stelt.

Mensen manipuleren dan ook om macht en geld, maar ook status en ijdelheid. Vaak is manipulatie dus het verbeteren van iemands eigen situatie (ten koste van anderen!)


Oorzaken van manipulatief gedrag

Het cliché dat mensen die manipulatief gedrag vertonen in hun jeugd zijn mishandeld of trauma hebben opgelopen is helaas waar.

Fysiek mishandeld worden door ouders of emotioneel door bijvoorbeeld narcistische ouders, kan een enorm effect hebben op een kind wat zich op verschrikkelijk nare manieren kan uiten.

Een andere reden dat mensen zich manipulatief gedragen is als er veel op het spel staat, zoals bijvoorbeeld in de politiek.

Een bepaald type mensen zal alles doen om aan de macht te blijven zodra ze het eenmaal ervaren hebben, met alle gevolgen van dien.

Veel narcistische mensen, zoals managers en politici, doen er alles over hun macht en status te behouden.

Dit is vaak ook waarom er op scholen en universiteiten een 'ladder' ontstaat met een groep mensen dat alles zal doen om 'bovenaan' te blijven.

De feestjes, luxe huizen en auto's, dure horloges en merkkleding, alles staat in het teken van hen om een gevoel van gezag over te dragen. Vaak zijn deze mensen ook narcisten.

Er zijn echter ook mensen die van nature de impuls hebben om zich manipulatief te gedragen en ook die worden vaak in de eerder genoemde situaties terug gevonden. Deze mensen worden ook wel psychopaten genoemd.


Voorbeelden van manipulatief gedrag

Hoewel dit misschien allemaal een beetje ver weg klinkt en misschien zelfs onrealistisch, komt manipulatief gedrag meer dan genoeg in het dagelijks leven voor:

Jij hebt gistermiddag een belangrijk dossier geschreven en aan een collega gegeven zodat zij er nog een keer naar konden kijken om het vervolgens op te sturen.

Toen je vanmorgen op je werk kwam stond je baas bij je bureau en begon boos te schreeuwen dat je dat dossier nooit hebt geschreven.

Dus nadat de baas klaar was ben je op hoge poten naar je collega gegaan en daar gebeurde iets ontzettend vreemds: je collega claimde dat je hem nooit dat dossier hebt gegeven maar hij deed dat op zo'n overtuigende manier dat je aan je eigen herinnering begon te twijfelen!

Dit is gaslighting en is een schoolvoorbeeld van manipulatief gedrag.

Mensen die manipulatief zijn zullen ook onder geen enkele voorwaarde schuld accepteren.

Jij en een vriend hebben van de week ruzie gemaakt en na er even over na te hebben gedacht kwam ook jij tot de conclusie dat je misschien een beetje overdreven had gereageerd.

Je besluit naar het huis van je vriend te gaan om het goed te maken en nadat jij je excuses aanbiedt en die geaccepteerd worden valt het je op dat je vriend niet zijn excuses heeft aangeboden.

Als je er subtiel naar vraagt, is het antwoord kort: ''Nee, natuurlijk hoef ik mijn excuses niet aan te bieden! Als jij niet zo stom had gedaan, dan had ik niet boos hoeven worden.''

Dit is natuurlijk een vreemde redenering en is bijna iconisch voor manipulatief gedrag.

Tenslotte is er nog één goed voorbeeld van manipulatief gedrag:

Jij bent van de week goed ziek geweest en daarom was je de hele week ziek thuis. Het was zo erg dat zelfs van het bed naar de bank lopen teveel moeite was.

Eén week later voel je je gelukkig wat beter en als je later die week langs de lijn staat om je zoon aan te moedigen tijdens het voetballen, vertel je een van de ouders langs de lijn erover, die vorige week je zoontje heeft meegenomen omdat jij te ziek was.

Het antwoord was niet wat je verwachtte:

''Is dat alles? Dat is niks man! Vorig jaar was ik zó ziek dat ik mijn eigen longen heb gekneusd, zo hard hoestte ik! En toch stond ik langs de lijn! Want je hoort er te zijn voor je kinderen. Je moet je gewoon niet zo aanstellen en gewoon mee komen. Je bent toch wel een goede ouder?''

Niet alleen was dit een rottig antwoord (want je was vorige week ziek en kon echt niet), het was ook een manipulatief antwoord.

De ouder heeft niet alleen jouw problemen geminimaliseerd en die van zichzelf in de spotlight gezet, ze kleineerden je ook nog eens.


Manipulatief gedrag in (sociale) relaties

Het hebben van een (sociale) relatie met iemand die veel manipulatieve trekjes heeft is ontzettend lastig en ingewikkeld, want mensen die veel manipulatie gebruiken in bijvoorbeeld het zakelijke leven hebben moeite om er daar buiten mee op te houden. Of doen ze het juist expres, om zo een machtspositie te houden.

Zo word je door allerlei bochten gewrongen wat je zelf eigenlijk helemaal niet wilt.

Eén van de manieren waarop ze manipuleren is door het veel te hebben over hoe ze jou beschermen.

Doordat vaak genoeg te herhalen ga je het vanzelf geloven en voor je het weet wantrouw je iedereen om je heen behalve je partner – degene die eigenlijk de schade aanricht. Het zijn deze kleine dingen die het zo moeilijk maken.

Vaak trekken ze ook al je beslissingen in twijfel (Heb je echt die schoenen gekocht? Zou je nu wel zoveel tijd besteden aan het maken van legpuzzels?) waardoor mensen die langere tijd in zo'n relatie vast komen te zitten last kunnen hebben van een laag zelfbeeld.

Vaak worden ook hun onzekerheden op jou geprojecteerd. Als een partner bang of angstig is dat jij vreemdgaat, zullen ze dat als excuus gebruiken om jou bepaalde dingen te laten doen.

''Ik ben bang dat je vreemdgaat. Ik zou het daarom fijner vinden als je niet met andere mannen/vrouwen omgaat.''

Dit klinkt misschien redelijk... maar eigenlijk word je geforceerd om iets te doen wat je zelf niet wilt; jij weet namelijk best dat je van je beste vriend(in) af kan blijven.

Het zijn deze kleine dingetjes die ieder voor zich niet zo erg lijken, maar tel ze bij elkaar op en een verontrustend beeld komt te voorschijn. Het beste voorbeeld ervan is het constant oordelen.

Het valt in het begin misschien niet eens op dat je aan een stuk door kritiek krijgt, maar na een tijdje kan er al een klemmend gevoel ontstaan. Vaak lopen deze mensen ook de hele dag op eieren. Langzaam maar zeker sluipt het hun leven in.

Bijna als het omgekeerde doen sommige mensen met manipulatieve trekjes juist alsof ze niet weten wat er gebeurd zodat jij alles voor ze doet.

Hoewel dit misschien anders klinkt is het eigenlijk precies hetzelfde: jij wordt in een bepaald gedragspatroon geforceerd zonder dat jij het weet en nog wel belangrijker: wilt!


Tips om manipulatief gedrag bij volwassenen te stoppen

 Tip 1: Herken het probleem

Is de persoon die je verdenkt er van manipulatief te zijn totaal anders tegen de ene vriend dan tegen de ander?

Bemoeit hij zich graag met de relaties van anderen?

Dan bestaat er een redelijke kans dat hij een manipulatief iemand is.

Misschien is het het beste om wat afstand te creëren als dat mogelijk is en als dat niet gaat dan is het zaak om de persoon hiermee (voorzichtig!) te confronteren en de goede kant op te duwen.


Tip 2: Voorkom twijfel

Voorkom twijfel. Zelfs als je de symptomen hebt herkend en zeker van je zaak bent, is het einde nog niet in zicht.

Als de manipulator weet waar hij mee bezig is, zal hij er alles aan doen om je door de war te maken en je aan je eigen zaak te laten twijfelen. Blijf zeker van je zaak en wees niet bang om door te pakken.

Veel mensen met manipulatief gedrag worden al eerder door mensen herkend. Deze slimme mensen is het echter al eerder gelukt om hun af te schudden of om de tuin te leiden.


Tip 3: Stuur mensen die manipulatief zijn

Stuur ze! Als de manipulator bijvoorbeeld een collega is en je niet de tijd/de moeite wilt doen om ze te helpen, kan een oplossing zijn om ze te sturen.

Fluister ze jouw ideeën in en stuur ze zo de 'juiste' richting op.

Hoe tegenstrijdig dit ook klinkt, dit kan soms de beste optie zijn. Door ze op deze manier te sturen kan het zelfs in jouw voordeel werken.


Tip 4: Stel ze confronterende vragen

Als je een vermoeden hebt dat iemand een manipulator is, is het soms het beste om er 'head first' in te gaan.

Stel ze vragen zoals: ''Hoe werkt dit in mijn voordeel?'' of ''is dit een mededeling of een vraag?'' zijn goede vragen om er achter te komen wat de 'ware aard' van dit persoon is.

Als ze een logisch en redelijk antwoord geven, had je het misschien verkeerd. Maar als ze agressief en boos reageren, kan je best eens goed zitten.


Tip 5: Neem het heft in eigen hand

Neem de situatie over. Manipulators overrompelen je graag en trekken dan zo graag een antwoord uit je.

Een simpele manier om dit te voorkomen kan zijn door gewoon even te pauzeren voor je antwoordt door rustig adem te halen, of als je het gesprek helemaal stop werken de toverwoorden, ''Ik zal er over nadenken'', ook goed.

Door deze simpele trucs heb jij weer controle over de situatie en kan je rustig een uitweg of alternatief verzinnen en bovendien is de persoon die manipulatief gedrag vertoont de controle over de situatie kwijt.


Tip 6: Laat de consequenties zien

Een effectieve manier om iemand met manipulatieve trekjes zijn of haar plan opnieuw te overwegen is door ze duidelijk de consequenties te schetsen.

Door ze op deze manier 'bang' of 'onzeker' te maken raak je een gevoelige plek en zullen ze zeker nog een keer zorgvuldig overwegen of dit wel echt het beste plan is.

Met wat oefening kan je daar steeds beter in worden tot je ze vrijwel altijd de goede kant op kan sturen. Het vereist alleen wel enorme scherpte van de persoon die ze bang maakt. Eén verkeerde stap en het plan gaat toch door.


Tip 7: Ga in de aanval

Als al het lieve gedrag en zachte duwtjes in de goede richting niet werken, zit er soms niks anders op dan zwaar geschut in te zetten.

Zoek hun zwakke plek en maak dat jouw sterkste kant.

Kom erachter wie hun vijanden zijn en maak dat jouw vrienden. Ook dit klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar soms is een koekje van eigen deeg de enige uitweg.

Let wel op dat, helemaal als hij of zij een naaste is, je niet probeert hun leven te verpesten maar dit als laatste uitweg gebruikt om ze op het juiste pad te krijgen.

P.S. Hoe ga jij om met iemand die manipulatief gedrag vertoont? Laat het aan ons weten door een reactie hieronder in de comments te plaatsen!

Vera Franssen is multidisciplinair coach, therapeut en oprichter van het platform VitaalGezond. Samen met een professioneel team van hulpverleners en ervaringsdeskundigen, helpt ze mensen door heel Nederland en België om te herstellen van narcistisch misbruik en meer zelfvertrouwen te krijgen.
  • Hoi
    Ik zit sinds mijn jeugd/ontwikkeling vast. Daarmee bedoel ik dat het mij moeilijk is gemaakt om mij zelf te zijn en mogen te zijn. En dat zijn het vermogen niet hebben wat ze doen en zeggen( adoptieouders vooral moeder)
    Door claiming, klein houden, manipulatie, narsistisch gedtag, bezit,geen inlevingsvermogen, over mijn grens gaan, dankbaar moeten zijn en wat zij voor mij hebben gedaan,’je bent ons kind!’. Je veilig voelen, geliefd. Ik voel van dit alles niks meer. Niet in het perfect plaatje passen. Zich gedragen als kleine kinderen.

    Het voelt niet fijn en verstikkend.

    2018: Heb over en weer brieven en geprobeed uit te leggen hoe dingen voor mij voelen maar dat komt niet binnen.
    Heb veel shit over mij gekregen van hun en dat ik gelukkiger was india, waar ik vandaan kom. Destijds tot 2019 veelgereist. Met mijn ex man. In 2021 gescheiden. Maar het is allemaal erger geworden. Over grenzen gaan, zwart maken, zeggen dat ik er niet uit zie. Adoptie er bij halen. Wat nergens op slaat.

    Ik ben er zo klaar mee! Dat ik het liefste heb dat die vrouw onder de grond moet. Ik weet dat dit heftig kan over komen. Ik weet ook dat het niet goed is. Heb daarom , ook uit zelfbescherming om voor mijzelf te kiezen vorig jaar. Ik ben kapot. Geestelijk en lichamelijk is dit slopend. Ik heb in Mei 2022 een brief geschreven om mijzelf naar hun nog een keer duidelijk te maken dat ik bepaald gesrag niet accepteer maar tervergeefs.

    Maar dit moet stoppen.
    Afgelopen week 6 februari een brief weer gekregen met krant artikel over de adoptie. Over fraude, kinderhandel.
    Ik kan er niks mee.

    Ik voel me heel machteloos. Geen idee hoe ik door kan dringen bij mensen met zo laag niveau en ook nog je ouders zijn.
    Ik ben inmiddels bijna 40.

    Lieve groet, Esther

    • Esther, uitleggen en redelijkheid is in dit soort gevallen zinloos, omdat voor de ander de beloning zit in het conflict, en niet in ‘de lieve vrede’.
      Mijn moeder, al jaren dood, was manipulatief.
      Ze had buien van uitsluitend kritiek en idiote beschuldigingen, deed achterbakse dingen waar nooit over te praten viel. En alles was, uiteraard, altijd mijn eigen schuld. Soms ging het weer een tijdje goed, maar altijd zocht ze de confrontatie weer op, alsof ze zonder conflicten niet kon leven.
      Ik koos er bijna altijd voor om op te stappen, en soms hadden we jaren geen contact.
      Maar een doodenkele keer zat ik zo vol opgekropte woede dat ik witheet en razend liet weten wat ik er van vond. Op dat moment was ik even de baas, en niet zij. Ze verstomde dan totaal, en even later was ze poeslief, alsof er nooit iets was gebeurd. Dat kan ik iedereen aanraden: als je niet in een redelijke dialoog de lucht kunt klaren, word een keer echt gigantisch razend. Da’s gezond voor jou en misschien ook beter voor de ander.

  • Goedemorgen, ik zit met een vervelende situatie. Mijn ex-man en ik zijn 5 jaar gescheiden. We zijn ‘goed’ uit elkaar gegaan en hebben na de scheiding nooit wrevel gehad, we hadden nog een goede band met elkaar. Sinds anderhalf jaar heeft hij een nieuwe vriendin (met zoon) en sinds oktober wonen ze samen (ook halftijds met mijn twee kinderen). Van in het begin stelde mijn ex-man me soms rare vragen. Zijn vriendin wilde bvb al heel snel weten ‘of er wel plaats was voor haar’. Ze vond dat ik nog teveel plaats in nam. Ik was er door in de war en wilde eerst wel in gesprek gaan maar voelde enorm veel weerstand. Tot iemand tegen me zei: ‘jij hebt toch geen relatie met haar?’. Als ze een plaats wil in het gezin is het toch aan je ex-man om haar in ‘hun’ gezin een plaats te geven? Daar heb jij toch niks mee te maken?’. Dat vond ik erg wijze raad en het stelde me gerust. Ik heb het toen ook kunnen terugduwen en heb gezegd dat dit niks met mij te maken had. In oktober zijn ze verhuisd naar het dorp waar zij en haar zoon woonden. Voor mijn kinderen verder van huis en school dus niet heel handig. De oudste maakte er weinig problemen van, hij zit in zijn laatste jaar middelbaar en het maakt hem niet zo veel meer uit. De jongste (eerste middelbaar) was wel erg verdrietig. Met mij was er over de verhuis niet gesproken, ik kreeg het als mededeling aan de telefoon. Ik geef toe dat ik daar eerst best boos over geweest ben. Soit, ze zijn verhuisd, op zich wonen ze in een mooi huis daar, ze worden over en weer gereden voor school ed dus alles ok. Zou je denken … Deze zomer hield ik in de tuin een feestje voor mijn verjaardag. In een weekend dat de kinderen niet bij mij waren. Ik had mijn beste vriendinnen en hun man uitgenodigd. Onder die vriendinnen 2 ex-schoonzussen waarvan 1 nog steeds getrouwd met de broer van mijn ex (maar ze was al een vriendin van mij voordat ze mijn schoonzus werd). We hadden een leuke avond. Mijn zoon kwam binnen, op zoek naar eten want bij papa was er niks in huis. Hij zag dat het een feestje was en is de hele avond blijven plakken. Zat naast zijn nonkel en amuseerde zich. Ik vond het fijn dat hij erbij was. Tot ik een week later van mijn ex het verwijt kreeg dat mijn zoon die avond ‘héél slecht thuisgekomen was want we hadden over zijn vader slecht zitten praten.’ ??? Dat was totaal niet waar. Ik begreep er niks van. Ik ben zelf kind van gescheiden ouders. Nooit heb ik het gewaardeerd als één van hen slecht sprak over de ander. Dat zou ik dus zelf nooit doen (los van t feit dat ik gewoon niks slechts te zeggen heb over mijn ex, we zijn best nog vrienden). Ik was er echt het hart van in. Heb iedereen opgebeld die er die avond was om te vragen wat er misschien gezegd geweest was als ik even in de keuken was ofzo. Niemand kon iets bedenken en iedereen viel uit de lucht. Ik heb het een paar weken zo gelaten maar heb het uiteindelijk gevraagd aan mijn zoon, omdat ik er zo mee in zat. Ook hij viel uit de lucht.
    Daarna hoorde ik dat mijn ex-schoonmoeder aan een vriendin haar hart gelucht had. Haar nieuwe schoondochter, het lief van mijn ex, had enorm zitten klagen tegen haar over mij. Ik zou ‘het heel moeilijk hebben met hun relatie, mijn ex stalken, soms 10 keer per dag bellen, briefjes in de wasmanden steken die over en weer gaan met de kleren van de kinderen, …’. Weer viel ik achterover. Dit waren regelrechte leugens. Ik heb het lief uitgenodigd voor een gesprek. Ze ontkende op 1 ding na alles. Tja wat kan je dan zeggen …
    Woest was ik! Ik nam me voor om nog zo weinig mogelijk contact met haar te hebben. Afgelopen weekend stuurde ze me een uitnodiging voor een etentje bij hun thuis. Ik heb dat vriendelijk geaccepteerd. Zondag ging ik de kinderen halen – we wisselden op een parking omdat dat die dag goed uit kwam. Ik was eerst, mijn ex kwam aangereden en parkeerde naast me. Het was rot weer (storm). Ik stapte uit en deed de koffer open, hij deed hetzelfde, we wisselden valiezen, de kinderen stapten bij hem uit en bij mij in. Zijn lief was niet uitgestapt (wat ik niet vreemd vond want het was vreselijk weer). ’s Avonds kreeg ik een bericht van haar waarin ze me schreef dat ze zich raar voelde bij de wissel. Dat ze soms niet weet wat doen, niks wil doen om mij te ambeteren (dus niet weet of ze de kinderen dan nog een knuffel kan geven bvb) en dat ze op het etentje heeft aangedrongen omdat ze wil dat ik weet hoe en waar mijn kinderen wonen. Een vriendelijke boodschap op zich maar mijn buikgevoel was direct gealarmeerd. Wat was het probleem? Ik heb geantwoord dat ik voel dat ze soms onzeker is in mijn buurt (zo hadden we in mei een lentefeest voor mijn dochter en daarop heeft ze me ’s avonds gezegd dat ze mega-nerveus was voor het feest en zich niet welkom voelde en vreesde dat ik liever had dat zij er niet bij was. Heel vreemd want dat heb ik nooit gedacht en mijn eigen vriend was er ook bij dus waarom zou ik willen dat mijn ex zijn lief thuis laat?). Enfin, ik verzekerde haar dat ze zich niet zo opgelaten moet voelen en mijn kinderen gerust ‘dag’ mag zeggen zoals ze anders zou doen. Ja ik ben de mama maar ik voel me niet onzeker, ik weet dat mijn kinderen mij graag zien. Ze mogen daarnaast ook nog andere mensen graag zien, geen probleem. Vervolgens kreeg ik nog een bericht daarin zei ze dat ‘dag’ zeggen thuis altijd vanzelf gebeurt maar dat ze merkt dat mijn dochter soms anders doet, zich ineens afsluit voor haar als ik in de buurt ben. En dat ze ontspannen met dit alles probeert om te gaan maar dat het soms beter lukt dan anders. Ik antwoordde gewoon ‘niet teveel over piekeren’. Waarop zij dan weer schreef ‘neenee piekeren is er niet bij hoor. Ik zag een paar keer een verandering van gedrag bij je dochter, je zoon knuffelt altijd, en bij mezelf. Dat van mezelf kan ik oplossen. Voor jouw kinderen check ik het liever bij de bron. Case closed. Fijne werkweek.’
    Ik weet niet waarom maar mijn haar gaat recht omhoog staan van zo’n berichten. Alsof ze haar onzekerheid in mijn schoenen wil schuiven.
    Ik sprak erover met mijn ex. Hij zei dat zijn lief en mijn dochter hier nog over gechat hadden want dat de dochter had geschreven dat ze het een beetje ongemakkelijk vond toen ik ze eens bij hen ging oppikken en onverwacht binnen gekomen was en ze dan niet meer goed wist hoe ze afscheid moest nemen van het lief. Ik wilde dit ’s avonds uitpraten met mijn dochter. Ik wil dat ze zich goed voelt en ik zou er oprecht niet mee inzitten als ze het lief een knuffel geeft om dag te zeggen. Het zou me net gerust stellen dat alles daar goed gaat.
    Maar nu zegt mijn dochter dat er niks van waar is?! Dat ze dat nooit gedacht heeft en ze nooit met het lief daarover gechat heeft.

    Wat is hier toch aan de hand???

    • Beste Ine, het lijkt erop dat je eigenlijk heel goed ziet wat er aan de hand is. Daaraan zou ik ook niet gaan twijfelen. Je werkt zoveel mogelijk de-escalerend en houdt de communicatielijnen met betrokkenen zo goed mogelijk van jou kant. De mensen die je beter kennen, zullen je dan ook zien voor wie we echt bent. Omdat je zelf een verleden hebt met gescheiden ouders wil je het zo graag, zo goed doen, dat kan je misschien soms het gevoel geven dat je juist heel erg owkee wilt zijn met iedereen. Helaas kun je niet kiezen voor het gedrag van anderen hierin. Ondanks alles wat er gebeurt ga je best goed met de situatie om. Wat je wel kan helpen is zo goed mogelijk verwerken van je eigen emoties rondom je eigen kindertijd en het ‘slecht’ praten, zodat deze gevoelens niet mee-resoneren in de huidige situatie. Niet omdat je iets verkeerd doet, maar zodat je eigen innerlijke vrede nog beter blijft ondanks alles wat er om je heen plaats vind. m.v.g Lilian

  • Wat ik moeilijk vind om te lezen is het zinnetje: ‘Het cliché dat mensen die manipulatief gedrag vertonen in hun jeugd zijn mishandeld of trauma hebben opgelopen is helaas waar’. Ik heb hier moeite mee omdat ik zelf een behoorlijk moeilijke jeugd heb gehad en overal in de wereld kom je vervolgens deze overtuiging tegen: Als je geen ‘normale’ jeugd hebt gehad en veel hebt meegemaakt dan zal je dus wel manipulatief zijn. Vervolgens wordt je op voorhand al vaak bezien door die bril en kan je eigenlijk niks meer goed doen. Te gemakkelijk wordt de link gelegd dat manipulatie bij de getraumatiseerden hoort en te weinig is er aan toegevoegd dat dit helemaal niet per se zo hoeft te zijn. Door mijn jeugd en door mijn eigen manier van zijn ben ik een mening gaan vormen over manipulatie en dat is dat dit simpel weg een keuze is. Een keuze die je elke dag kan kiezen om te maken, of een keuze om het anders te gaan (leren) doen. Ook heb ik geleerd dat manipulatie echt in alle families en rangen en standen voorkomt. Precies om de redenen die worden beschreven in dit artikel: Macht en status = geeft gevoel van veiligheid en erbij horen. Mensen met trauma kunnen soms wel een heel sterke vorm van controle uitoefenen op hun omgeving omdat ze daarmee een gevoel van veiligheid creëren. Toch zou ik graag willen dat getraumatiseerde mensen niet 1 op 1 steeds met manipulatief en onmogelijk en asociaal gedrag worden geassocieerd. Internet ligt vol met deze beweringen en daarom wil ik graag een ander geluid laten horen. Het is een kwetsbaar kind dat uit een zeer moeilijke jeugd komt, meteen een stempel op het voorhoofd drukken op het moment dat het die jeugd overleefd heeft. Daarom, liever gewoon eerst de feiten zien voordat mensen al op voorhand ergens van worden beschuldigd. Dat is niet omdat ik denk dat deze schrijver het zo bedoeld, maar dat is omdat ik deze gedachtegang wel steeds terug zie bij mensen en ik dus een hardnekkig vooroordeel zie.

    • Ik lees het iets anders: Manipulatieve mensen hebben doorgaans een traumatische jeugd gehad.

      Maar niet iedereen die een traumatische jeugd heeft gehad, wordt manipulatief.

    • Beste Monique,

      Het is inderdaad zoals Jans ook al aangeeft niet zo bedoeld. Lang niet iedereen die een traumatische jeugd heeft gehad is manipulatief. Het is meer bedoelt dat je vaak ziet dat mensen díe manipulatief zijn een traumatische jeugd hebben gehad. Dus net andersom.

      Natuurlijk betekent een traumatische jeugd niet meteen dat je vast zit in een bepaald kader, zoals manipulatief gedrag. Je maakt uiteindelijk je eigen leven.

      Sorry dat het zo op je overkwam, dat was zeker niet de bedoeling!

      Liefs,
      Vera

  • Eigenlijk is wat ik doe meestal helemaal niks. Hoe meer ik mijn eigen gang ga en niet inga op de manipulaties hoe moeilijker het lijkt grip op me te krijgen. Het niet mee gaan, betekent eigenlijk dus ook er niet tegen in gaan, maar de consequenties van een gedrag worden dan ook zichtbaarder voor degene die manipuleert. En dan nog vooral geen enkele bal oppakken die naar je toe wordt geworpen. Voorbeeldje hierbij is: Ik wordt onredelijk vals beschuldigd ergens van en ze wil geen redelijk gesprek hierover voeren want ze weet dat ze dan grip verliest en de beschuldiging niet langer kan volhouden, daar het volstrekt uit de lucht gegrepen is. Dus ik doe er niks mee. Het effect is dat er geen reactie komt waar ze op hoopt. Nul. Het willen negeren van mij resulteert nu ook in allerlei moeilijke situaties voor haar, omdat ik gewoon wel met allemaal anderen mensen omgaan, ook waar ze bij is en deze mensen gaan ook gewoon met me om. Resultaat is dat ze moet volhouden mij te negeren of haar negeren om te zetten in toch te spreken. Wanneer ze dan toch spreekt zeg ik haar dat ik het prima vind om met haar te praten maar dan liever wel onder vier ogen op een ander (door ons samen gekozen) moment. Voor mezelf werkt het beste wanneer ik verder kalm blijf, warm blijf, (dus niet verharden) als ik dan toch boos wordt in mezelf, dat ik dan ook boos mag zijn van mezelf omdat het ook een normale reactie is op de situatie, dat herstelt zich wel weer. Dicht bij mezelf blijven en een soort grens trekken rondom mijn aura waarin manipulatie niet welkom is. Ik kan alleen wat met wat eerlijk en oprecht is. B.v: ik ben heel erg bang en zou graag contact willen maar weet niet goed hoe. Zoiets zit vaak achter de manipulatie en dat kan je ook aan iemand vragen die manipuleert, of dat is wat er eigenlijk met ze gebeurt. Je kan dit b.v leren door een cursus geweldloze communicatie ( of eigenlijk verbindende communicatie) en dat te leren toepassen. Maar wees je wel bewust van dat de manipulerende persoon niet te veranderen is en alleen van binnen uit deze keuzes kan leren maken.

    • Beste Zoë,

      Wat een goede toevoeging! Enorm bedankt voor het delen van jouw verhaal en ervaringen.

      Zo kunnen we elkaar helpen en versterken.

      Veel sterkte!

      Liefs,
      Vera

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >